کاندیدیازیس (Candidiasis)

کاندیدیازیس به عفونت قارچی ناشی از مخمر کاندیدا آلبیکنس (Candida albicans) گفته می‌شود. سایر گونه‌های کاندیدا نیز به‌ندرت می‌توانند عامل ایجاد عفونت باشند. هنگامی که این عفونت در ناحیه تناسلی مردان مشاهده می‌شود، ممکن است از طریق رابطه جنسی با شریک آلوده منتقل شده باشد. در موارد دیگر، ممکن است به‌طور خودبه‌خودی بروز یابد.

در خفیف‌ترین حالت، این وضعیت ممکن است به‌صورت متناوب و گذرا رخ دهد. کاندیدا معمولاً نواحی گرم، مرطوب و بسته را آلوده می‌کند و شفت پروگزیمال آلت تناسلی، کیسه بیضه و چین‌های کشاله ران به‌طور مکرر درگیر می‌شوند. بالانیت کاندیدیایی (Candidal balanitis) به عفونت گلنس آلت تناسلی گفته می‌شود که در مردان ختنه‌نشده شایع‌تر است. کاندیدیازیس تناسلی و کشاله ران می‌تواند با سوزش و خارش همراه باشد.

جمعیت‌های دارای نقص ایمنی در معرض خطر بیشتری برای توسعه کاندیدیازیس هستند. این بیماران شامل افراد مبتلا به دیابت، HIV، لوپوس اریتماتوز سیستمیک (Systemic Lupus Erythematosus - SLE) و چاقی، و بیمارانی که با کورتیکواستروئیدها یا شیمی‌درمانی تحت درمان هستند، می‌باشند. بسیاری از بیماران ممکن است ابتدا با عفونت‌های کاندیدیایی مراجعه کنند در حالی که علت اصلی نقص ایمنی آن‌ها هنوز ناشناخته است؛ بنابراین، بسیار مهم است که پزشک این علل را در نظر داشته باشد. درمان اخیر با آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی نیز یک عامل مستعدکننده دیگر است.

دیابت به‌عنوان یک عامل خطر برای عفونت‌های کاندیدیایی شناخته می‌شود زیرا باعث کاهش عروق و افزایش گلوکز خون می‌شود که بهترین محیط رشد برای کاندیدا فراهم می‌کند. عفونت‌های کاندیدیایی یکی از اولین علائم بروز دیابت ناشناخته هستند. کنترل عالی گلوکز می‌تواند میزان کاندیدیازیس را کاهش دهد.

بیماران مبتلا به عفونت HIV ممکن است ابتدا با عفونت‌های کاندیدیایی مخاطی پوستی یا کاندیدیازیس تناسلی مراجعه کنند. برای بیمارانی که عفونت‌های مکرر کاندیدیایی همراه با سایر عوامل خطر برای ابتلا به ویروس دارند، باید شک بالایی داشت. تشخیص زودهنگام HIV برای مدیریت بیمار و نیز کنترل انتشار ویروس اهمیت دارد.

بیماران با شرایط خودایمنی مانند SLE، آرتریت روماتوئید، اسکلرودرمی، سندرم گودپاسچر (Goodpasture syndrome) و گرانولوماتوز همراه با پلی آنژیتیس که با کورتیکواستروئیدها درمان می‌شوند، در معرض خطر بیشتری برای عفونت‌های کاندیدیایی هستند. از آنجایی که این بیماران با سطوح بالای سرکوب‌کننده‌های ایمنی درمان می‌شوند، مهم است که به دنبال کاندیدیازیس مخاطی پوستی و تناسلی باشیم.

موضوع مرتبط: کاندیدیازیس دهانی (Oral candidiasis)